ἀγγειλαίμεσθα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡeː.lǎi̯.mes.tʰa/ → /aɲ.ɟiˈlɛ.mes.θa/ → /aɲ.ɟiˈle.mes.θa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡeː.lǎi̯.mes.tʰa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡiˈlɛ.mes.tʰa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟiˈlɛ.mes.θa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟiˈle.mes.θa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟiˈle.mes.θa/

Verb

ἀγγειλαίμεσθᾰ • (angeilaímestha)

1. Epic first-person singular aorist middle optative of ἀγγέλλω (angéllō)