ἀκλιτώτερε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.kli.tɔ̌ː.te.re/ → /a.kliˈto.te.re/ → /a.kliˈto.te.re/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.kli.tɔ̌ː.te.re/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.kliˈto.te.re/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.kliˈto.te.re/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.kliˈto.te.re/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.kliˈto.te.re/

Adjective

ᾰ̓κλῐτώτερε • (aklitṓtere)

1. masculine vocative singular of ᾰ̓κλῐτώτερος (aklitṓteros)