ἀπείρων

See also: άπειρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pěː.rɔːn/ → /aˈpi.ron/ → /aˈpi.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pěː.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpi.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpi.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpi.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpi.ron/

Adjective

ἀπείρων • (apeírōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of ἄπειρος (ápeiros)

Noun

ἀπείρων • (apeírōn)

1. genitive plural of ἄπειρος (ápeiros)

Adjective

ἀπείρων • (apeírōn) m or f (neuter ἄπειρον); third declension

1. Epic form of ἄπειρος (ápeiros, “boundless, infinite”)

Declension

Third declension of ἀπείρων; ἄπειρον (Epic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀπείρων apeírōn	ἄπειρον ápeiron		ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονε apeírone		ἀπείρονες apeírones	ἀπείρονᾰ apeírona
Genitive		ἀπείρονος apeíronos	ἀπείρονος apeíronos		ἀπειρόνοιῐν apeirónoiin	ἀπειρόνοιῐν apeirónoiin		ἀπειρόνων apeirónōn	ἀπειρόνων apeirónōn
Dative		ἀπείρονῐ apeíroni	ἀπείρονῐ apeíroni		ἀπειρόνοιῐν apeirónoiin	ἀπειρόνοιῐν apeirónoiin		ἀπείροσῐ / ἀπείροσῐν / ἀπειρόνεσσῐ / ἀπειρόνεσσῐν / ἀπειρόνεσῐ / ἀπειρόνεσῐν apeírosi(n) / apeirónessi(n) / apeirónesi(n)	ἀπείροσῐ / ἀπείροσῐν / ἀπειρόνεσσῐ / ἀπειρόνεσσῐν / ἀπειρόνεσῐ / ἀπειρόνεσῐν apeírosi(n) / apeirónessi(n) / apeirónesi(n)
Accusative		ἀπείρονᾰ apeírona	ἄπειρον ápeiron		ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονε apeírone		ἀπείρονᾰς apeíronas	ἀπείρονᾰ apeírona
Vocative		ἄπειρον ápeiron	ἄπειρον ápeiron		ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονε apeírone		ἀπείρονες apeírones	ἀπείρονᾰ apeírona
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀπειρόνως apeirónōs			ἀπειρονέστερος apeironésteros			ἀπειρονέστᾰτος apeironéstatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.