ἀπεχόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pe.kʰó.me.nos/ → /a.peˈxo.me.nos/ → /a.peˈxo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pe.kʰó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.peˈkʰo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.peˈxo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.peˈxo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.peˈxo.me.nos/

Participle

ἀπεχόμενος • (apekhómenos) m (feminine ἀπεχομένη, neuter ἀπεχόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀπέχω (apékhō)

Declension

First and second declension of ἀ̆πεχόμενος; ἀ̆πεχομένη; ἀ̆πεχόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆πεχόμενος apekhómenos	ἀ̆πεχομένη apekhoménē	ἀ̆πεχόμενον apekhómenon		ἀ̆πεχομένω apekhoménō	ἀ̆πεχομένᾱ apekhoménā	ἀ̆πεχομένω apekhoménō		ἀ̆πεχόμενοι apekhómenoi	ἀ̆πεχόμεναι apekhómenai	ἀ̆πεχόμενᾰ apekhómena
Genitive		ἀ̆πεχομένου apekhoménou	ἀ̆πεχομένης apekhoménēs	ἀ̆πεχομένου apekhoménou		ἀ̆πεχομένοιν apekhoménoin	ἀ̆πεχομέναιν apekhoménain	ἀ̆πεχομένοιν apekhoménoin		ἀ̆πεχομένων apekhoménōn	ἀ̆πεχομένων apekhoménōn	ἀ̆πεχομένων apekhoménōn
Dative		ἀ̆πεχομένῳ apekhoménōi	ἀ̆πεχομένῃ apekhoménēi	ἀ̆πεχομένῳ apekhoménōi		ἀ̆πεχομένοιν apekhoménoin	ἀ̆πεχομέναιν apekhoménain	ἀ̆πεχομένοιν apekhoménoin		ἀ̆πεχομένοις apekhoménois	ἀ̆πεχομέναις apekhoménais	ἀ̆πεχομένοις apekhoménois
Accusative		ἀ̆πεχόμενον apekhómenon	ἀ̆πεχομένην apekhoménēn	ἀ̆πεχόμενον apekhómenon		ἀ̆πεχομένω apekhoménō	ἀ̆πεχομένᾱ apekhoménā	ἀ̆πεχομένω apekhoménō		ἀ̆πεχομένους apekhoménous	ἀ̆πεχομένᾱς apekhoménās	ἀ̆πεχόμενᾰ apekhómena
Vocative		ἀ̆πεχόμενε apekhómene	ἀ̆πεχομένη apekhoménē	ἀ̆πεχόμενον apekhómenon		ἀ̆πεχομένω apekhoménō	ἀ̆πεχομένᾱ apekhoménā	ἀ̆πεχομένω apekhoménō		ἀ̆πεχόμενοι apekhómenoi	ἀ̆πεχόμεναι apekhómenai	ἀ̆πεχόμενᾰ apekhómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆πεχομένως apekhoménōs				ἀ̆πεχομενώτερος apekhomenṓteros				ἀ̆πεχομενώτᾰτος apekhomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.