ἀποκυήματα

See also: αποκυήματα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.cyˈi.ma.ta/ → /a.po.ciˈi.ma.ta/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.kyˈe̝.ma.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.cyˈi.ma.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.cyˈi.ma.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ciˈi.ma.ta/

Noun

ᾰ̓ποκῠήμᾰτᾰ • (apokuḗmata) n (Koine)

1. nominative/accusative/vocative plural of ᾰ̓ποκῠ́ημᾰ (apokúēma)