ἀποστερηθέντας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.tas/ → /a.pos.te.riˈθen.tas/ → /a.pos.te.riˈθen.das/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.tas/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰen.tas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.das/

Participle

ἀποστερηθέντᾰς • (aposterēthéntas)

1. masculine accusative plural of ἀποστερηθείς (aposterētheís)