ἀποστερηθείσα

See also: ἀποστερηθεῖσα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.saː/ → /a.pos.te.riˈθi.sa/ → /a.pos.te.riˈθi.sa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.saː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰi.sa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sa/

Participle

ἀποστερηθείσᾱ • (aposterētheísā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of ἀποστερηθείς (aposterētheís)