ἀποστερηθείσαιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.sai̯n/ → /a.pos.te.riˈθi.sɛn/ → /a.pos.te.riˈθi.sen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.sai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰi.sɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sen/

Participle

ἀποστερηθείσαιν • (aposterētheísain)

1. feminine genitive/dative dual of ἀποστερηθείς (aposterētheís)