ἀποστερηθεῖσι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰêː.si/ → /a.pos.te.riˈθi.si/ → /a.pos.te.riˈθi.si/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰêː.si/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰi.si/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.si/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.si/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.si/

Participle

ἀποστερηθεῖσῐ • (aposterētheîsi)

1. masculine/neuter dative plural of ἀποστερηθείς (aposterētheís)