ἀποστερησαμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɔːn/ → /a.pos.te.ri.saˈme.non/ → /a.pos.te.ri.saˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.non/

Participle

ἀποστερησᾰμένων • (aposterēsaménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)