ἀποτειχίσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.teː.kʰí.saːs/ → /a.po.tiˈçi.sas/ → /a.po.tiˈçi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.teː.kʰí.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.tiˈkʰi.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.tiˈçi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.tiˈçi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.tiˈçi.sas/

Participle

ἀποτειχίσᾱς • (apoteikhísās) m (feminine ἀποτειχίσᾱσᾰ, neuter ἀποτειχίσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ἀποτειχίζω (apoteikhízō)

Declension

First and third declension of ἀ̆ποτειχῐ́σᾱς; ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσᾰ; ἀ̆ποτειχῐ́σᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆ποτειχῐ́σᾱς apoteikhísās	ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσᾰ apoteikhísāsa	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰν apoteikhísan		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντε apoteikhísante	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σᾱ apoteikhisā́sā	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντε apoteikhísante		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντες apoteikhísantes	ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσαι apoteikhísāsai	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντᾰ apoteikhísanta
Genitive		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντος apoteikhísantos	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σης apoteikhisā́sēs	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντος apoteikhísantos		ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντοιν apoteikhisántoin	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σαιν apoteikhisā́sain	ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντοιν apoteikhisántoin		ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντων apoteikhisántōn	ἀ̆ποτειχῐσᾱσῶν apoteikhisāsôn	ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντων apoteikhisántōn
Dative		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντῐ apoteikhísanti	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σῃ apoteikhisā́sēi	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντῐ apoteikhísanti		ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντοιν apoteikhisántoin	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σαιν apoteikhisā́sain	ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντοιν apoteikhisántoin		ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσῐ / ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσῐν apoteikhísāsi(n)	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σαις apoteikhisā́sais	ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσῐ / ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσῐν apoteikhísāsi(n)
Accusative		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντᾰ apoteikhísanta	ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσᾰν apoteikhísāsan	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰν apoteikhísan		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντε apoteikhísante	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σᾱ apoteikhisā́sā	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντε apoteikhísante		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντᾰς apoteikhísantas	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σᾱς apoteikhisā́sās	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντᾰ apoteikhísanta
Vocative		ἀ̆ποτειχῐ́σᾱς apoteikhísās	ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσᾰ apoteikhísāsa	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰν apoteikhísan		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντε apoteikhísante	ἀ̆ποτειχῐσᾱ́σᾱ apoteikhisā́sā	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντε apoteikhísante		ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντες apoteikhísantes	ἀ̆ποτειχῐ́σᾱσαι apoteikhísāsai	ἀ̆ποτειχῐ́σᾰντᾰ apoteikhísanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆ποτειχῐσᾰ́ντως apoteikhisántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.