ἀποφάσεως

See also: αποφάσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.pʰá.se.ɔːs/ → /a.poˈɸa.se.os/ → /a.poˈfa.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.pʰá.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈpʰa.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈɸa.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈfa.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈfa.se.os/

Noun

ᾰ̓ποφᾰ́σεως • (apopháseōs) f

1. genitive singular of ᾰ̓πόφᾰσῐς (apóphasis) (both etymologies)