ἀρείων
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek[edit]
Pronunciation[edit]
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.rěː.ɔːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /aˈri.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /aˈri.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /aˈri.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /aˈri.on/
Etymology 1[edit]
From the root of ἄριστος (áristos) + -ίων (-íōn).
Adjective[edit]
ἀρείων • (areíōn) m or f (neuter ἄρειον); third declension
- comparative degree of ἀγαθός (agathós)
Declension[edit]
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἀρείων areíōn |
ἄρειον áreion |
ἀρείονε areíone |
ἀρείονε areíone |
ἀρείονες / ἀρείους areíones / areíous |
ἀρείονᾰ / ἀρείω areíona / areíō | ||||||||
Genitive | ἀρείονος areíonos |
ἀρείονος areíonos |
ἀρειόνοιν areiónoin |
ἀρειόνοιν areiónoin |
ἀρειόνων areiónōn |
ἀρειόνων areiónōn | ||||||||
Dative | ἀρείονῐ areíoni |
ἀρείονῐ areíoni |
ἀρειόνοιν areiónoin |
ἀρειόνοιν areiónoin |
ἀρείοσῐ / ἀρείοσῐν areíosi(n) |
ἀρείοσῐ / ἀρείοσῐν areíosi(n) | ||||||||
Accusative | ἀρείονᾰ / ἀρείω areíona / areíō |
ἄρειον áreion |
ἀρείονε areíone |
ἀρείονε areíone |
ἀρείονᾰς / ἀρείους areíonas / areíous |
ἀρείονᾰ / ἀρείω areíona / areíō | ||||||||
Vocative | ἄρειον áreion |
ἄρειον áreion |
ἀρείονε areíone |
ἀρείονε areíone |
ἀρείονες / ἀρείους areíones / areíous |
ἀρείονᾰ / ἀρείω areíona / areíō | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἄρειον áreion |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Etymology 2[edit]
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective[edit]
ἀρείων • (areíōn)