ἀφικόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰiː.kó.me.noi̯/ → /a.ɸiˈko.me.ny/ → /a.fiˈko.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰiː.kó.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰiˈko.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸiˈko.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.fiˈko.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.fiˈko.me.ni/

Participle

ᾰ̓φῑκόμενοι • (aphīkómenoi)

1. masculine nominative/vocative plural of ᾰ̓φῑκόμενος (aphīkómenos)