Ἀπόλλωνος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pól.lɔː.nos/ → /aˈpol.lo.nos/ → /aˈpo.lo.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pól.lɔː.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpol.lo.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpol.lo.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpol.lo.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.lo.nos/

Proper noun

Ἀπόλλωνος • (Apóllōnos)

1. genitive singular of Ἀπόλλων (Apóllōn)