ἐρυσσάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.rys.sá.me.nos/ → /e.rysˈsa.me.nos/ → /e.riˈsa.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rys.sá.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.rysˈsa.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.rysˈsa.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.rysˈsa.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.riˈsa.me.nos/

Participle

ἐρῠσσᾰ́μενος • (erussámenos) m (feminine ἐρῠσσᾰμένη, neuter ἐρῠσσᾰ́μενον); first/second declension

1. (Epic) aorist middle participle of ἐρύω (erúō)

Declension

First and second declension of ἐρῠσσᾰ́μενος; ἐρῠσσᾰμένη; ἐρῠσσᾰ́μενον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐρῠσσᾰ́μενος erussámenos	ἐρῠσσᾰμένη erussaménē	ἐρῠσσᾰ́μενον erussámenon		ἐρῠσσᾰμένω erussaménō	ἐρῠσσᾰμένᾱ erussaménā	ἐρῠσσᾰμένω erussaménō		ἐρῠσσᾰ́μενοι erussámenoi	ἐρῠσσᾰ́μεναι erussámenai	ἐρῠσσᾰ́μενᾰ erussámena
Genitive		ἐρῠσσᾰμένου / ἐρῠσσᾰμενοῖο / ἐρῠσσᾰμένοιο / ἐρῠσσᾰμενόο / ἐρῠσσᾰμένοο erussaménou / erussamenoîo / erussaménoio / erussamenóo / erussaménoo	ἐρῠσσᾰμένης erussaménēs	ἐρῠσσᾰμένου / ἐρῠσσᾰμενοῖο / ἐρῠσσᾰμένοιο / ἐρῠσσᾰμενόο / ἐρῠσσᾰμένοο erussaménou / erussamenoîo / erussaménoio / erussamenóo / erussaménoo		ἐρῠσσᾰμένοιῐν erussaménoiin	ἐρῠσσᾰμέναιν / ἐρῠσσᾰμέναιῐν / ἐρῠσσᾰμένῃῐν erussaménai(i)n / erussaménēiin	ἐρῠσσᾰμένοιῐν erussaménoiin		ἐρῠσσᾰμένων erussaménōn	ἐρῠσσᾰμενᾱ́ων / ἐρῠσσᾰμενέ͜ων / ἐρῠσσᾰμενῶν erussamenā́ōn / erussamené͜ōn / erussamenôn	ἐρῠσσᾰμένων erussaménōn
Dative		ἐρῠσσᾰμένῳ erussaménōi	ἐρῠσσᾰμένῃ erussaménēi	ἐρῠσσᾰμένῳ erussaménōi		ἐρῠσσᾰμένοιῐν erussaménoiin	ἐρῠσσᾰμέναιν / ἐρῠσσᾰμέναιῐν / ἐρῠσσᾰμένῃῐν erussaménai(i)n / erussaménēiin	ἐρῠσσᾰμένοιῐν erussaménoiin		ἐρῠσσᾰμένοισῐ / ἐρῠσσᾰμένοισῐν / ἐρῠσσᾰμένοις erussaménoisi(n) / erussaménois	ἐρῠσσᾰμένῃσῐ / ἐρῠσσᾰμένῃσῐν / ἐρῠσσᾰμένῃς / ἐρῠσσᾰμέναις erussaménēisi(n) / erussaménēis / erussaménais	ἐρῠσσᾰμένοισῐ / ἐρῠσσᾰμένοισῐν / ἐρῠσσᾰμένοις erussaménoisi(n) / erussaménois
Accusative		ἐρῠσσᾰ́μενον erussámenon	ἐρῠσσᾰμένην erussaménēn	ἐρῠσσᾰ́μενον erussámenon		ἐρῠσσᾰμένω erussaménō	ἐρῠσσᾰμένᾱ erussaménā	ἐρῠσσᾰμένω erussaménō		ἐρῠσσᾰμένους erussaménous	ἐρῠσσᾰμένᾱς erussaménās	ἐρῠσσᾰ́μενᾰ erussámena
Vocative		ἐρῠσσᾰ́μενε erussámene	ἐρῠσσᾰμένη erussaménē	ἐρῠσσᾰ́μενον erussámenon		ἐρῠσσᾰμένω erussaménō	ἐρῠσσᾰμένᾱ erussaménā	ἐρῠσσᾰμένω erussaménō		ἐρῠσσᾰ́μενοι erussámenoi	ἐρῠσσᾰ́μεναι erussámenai	ἐρῠσσᾰ́μενᾰ erussámena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐρῠσσᾰμένως erussaménōs				ἐρῠσσᾰμενώτερος erussamenṓteros				ἐρῠσσᾰμενώτᾰτος erussamenṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.