ἐρχομένοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /er.kʰo.mé.noi̯n/ → /er.xoˈme.nyn/ → /er.xoˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /er.kʰo.mé.noi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /er.kʰoˈme.nyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /er.xoˈme.nyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /er.xoˈme.nyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /er.xoˈme.nin/

Participle

ἐρχομένοιν • (erkhoménoin)

1. genitive/dative masculine/neuter dual of ἐρχόμενος (erkhómenos)

See also

• ἐρχομένοις (erkhoménois) (plural, dative)