ἐσσύμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /es.sý.me.nos/ → /esˈsy.me.nos/ → /eˈsi.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /es.sý.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /esˈsy.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /esˈsy.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /esˈsy.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈsi.me.nos/

Participle

ἐσσύμενος • (essúmenos) m (feminine ἐσσῠμένη, neuter ἐσσύμενον); first/second declension

1. perfect passive participle of σεύω (seúō)

Adjective

ἐσσύμενος • (essúmenos) m (feminine ἐσσῠμένη, neuter ἐσσύμενον); first/second declension

1. striving, eager, desirous

Declension

First and second declension of ἐσσῠ́μενος; ἐσσῠμένη; ἐσσῠ́μενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐσσῠ́μενος essúmenos	ἐσσῠμένη essuménē	ἐσσῠ́μενον essúmenon		ἐσσῠμένω essuménō	ἐσσῠμένᾱ essuménā	ἐσσῠμένω essuménō		ἐσσῠ́μενοι essúmenoi	ἐσσῠ́μεναι essúmenai	ἐσσῠ́μενᾰ essúmena
Genitive		ἐσσῠμένου essuménou	ἐσσῠμένης essuménēs	ἐσσῠμένου essuménou		ἐσσῠμένοιν essuménoin	ἐσσῠμέναιν essuménain	ἐσσῠμένοιν essuménoin		ἐσσῠμένων essuménōn	ἐσσῠμένων essuménōn	ἐσσῠμένων essuménōn
Dative		ἐσσῠμένῳ essuménōi	ἐσσῠμένῃ essuménēi	ἐσσῠμένῳ essuménōi		ἐσσῠμένοιν essuménoin	ἐσσῠμέναιν essuménain	ἐσσῠμένοιν essuménoin		ἐσσῠμένοις essuménois	ἐσσῠμέναις essuménais	ἐσσῠμένοις essuménois
Accusative		ἐσσῠ́μενον essúmenon	ἐσσῠμένην essuménēn	ἐσσῠ́μενον essúmenon		ἐσσῠμένω essuménō	ἐσσῠμένᾱ essuménā	ἐσσῠμένω essuménō		ἐσσῠμένους essuménous	ἐσσῠμένᾱς essuménās	ἐσσῠ́μενᾰ essúmena
Vocative		ἐσσῠ́μενε essúmene	ἐσσῠμένη essuménē	ἐσσῠ́μενον essúmenon		ἐσσῠμένω essuménō	ἐσσῠμένᾱ essuménā	ἐσσῠμένω essuménō		ἐσσῠ́μενοι essúmenoi	ἐσσῠ́μεναι essúmenai	ἐσσῠ́μενᾰ essúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐσσῠμένως essuménōs				ἐσσῠμενώτερος essumenṓteros				ἐσσῠμενώτᾰτος essumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• ἐσσύμενος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ἐσσύμενος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press