ἠγγελμένω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡel.mé.nɔː/ → /iɲ.ɟelˈme.no/ → /iɲ.ɟelˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡel.mé.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡelˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈme.no/

Verb

ἠγγελμένω • (ēngelménō)

1. nominative/accusative/vocative masculine/neuter dual of ἠγγελμένος (ēngelménos)