ἠξιοῦτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːk.si.ûː.te/ → /ik.siˈu.te/ → /ik.siˈu.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːk.si.ûː.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝k.siˈu.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ik.siˈu.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ik.siˈu.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ik.siˈu.te/

Verb

ἠξῐοῦτε • (ēxioûte)

1. second-person plural imperfect active indicative of ᾰ̓ξῐόω (axióō)