ἠπειρώτιδος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.peː.rɔ̌ː.ti.dos/ → /i.piˈro.ti.ðos/ → /i.piˈro.ti.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.peː.rɔ̌ː.ti.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.piˈro.ti.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.piˈro.ti.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.piˈro.ti.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.piˈro.ti.ðos/

Noun

ἠπειρώτῐδος • (ēpeirṓtidos)

1. genitive singular of ἠπειρῶτις (ēpeirôtis)