ἠπόρησε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.pó.rɛː.se/ → /iˈpo.ri.se/ → /iˈpo.ri.se/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.pó.rɛː.se/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ˈpo.re̝.se/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈpo.ri.se/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈpo.ri.se/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.ri.se/

Verb

ἠπόρησε • (ēpórēse)

1. third-person singular aorist active indicative of ἀπορέω (aporéō)