ἡμένα

See also: ἥμενα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mé.naː/ → /iˈme.na/ → /iˈme.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.naː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.na/

Participle

ἡμένᾱ • (hēménā)

1. nominative/accusative/vocative dual feminine of ἥμενος (hḗmenos)