ἡμένῃ

See also: ἡμένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːi̯/ → /iˈme.ni/ → /iˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.ni/

Participle

ἡμένῃ • (hēménēi)

1. dative singular feminine of ἥμενος (hḗmenos)