Ἡρακλειδῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.ra.kleː.dɔ̂ːn/ → /i.ra.kliˈðon/ → /i.ra.kliˈðon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.ra.kleː.dɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.ra.kliˈdon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ra.kliˈðon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ra.kliˈðon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ra.kliˈðon/

Proper noun

Ἡρακλειδῶν • (Hērakleidôn)

1. genitive plural of Ἡρακλείδης (Hērakleídēs)