ἴκμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ík.me.non/ → /ˈik.me.non/ → /ˈik.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ík.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈik.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈik.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈik.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈik.me.non/

Adjective

ἴκμενον • (íkmenon)

1. accusative singular of ἴκμενος (íkmenos)