ὀρόβινος

Ancient Greek

Etymology

From ὄροβος (órobos, “bitter vetch”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.ró.bi.nos/ → /oˈro.βi.nos/ → /oˈro.vi.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.ró.bi.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈro.bi.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈro.βi.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈro.vi.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈro.vi.nos/

Adjective

ὀρόβῐνος • (oróbinos) m (feminine ὀροβῐ́νη, neuter ὀρόβῐνον); first/second declension

1. made of bitter vetch

Inflection

First and second declension of ὀρόβῐνος; ὀροβῐ́νη; ὀρόβῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὀρόβῐνος oróbinos	ὀροβῐ́νη orobínē	ὀρόβῐνον oróbinon		ὀροβῐ́νω orobínō	ὀροβῐ́νᾱ orobínā	ὀροβῐ́νω orobínō		ὀρόβῐνοι oróbinoi	ὀρόβῐναι oróbinai	ὀρόβῐνᾰ oróbina
Genitive		ὀροβῐ́νου orobínou	ὀροβῐ́νης orobínēs	ὀροβῐ́νου orobínou		ὀροβῐ́νοιν orobínoin	ὀροβῐ́ναιν orobínain	ὀροβῐ́νοιν orobínoin		ὀροβῐ́νων orobínōn	ὀροβῐ́νων orobínōn	ὀροβῐ́νων orobínōn
Dative		ὀροβῐ́νῳ orobínōi	ὀροβῐ́νῃ orobínēi	ὀροβῐ́νῳ orobínōi		ὀροβῐ́νοιν orobínoin	ὀροβῐ́ναιν orobínain	ὀροβῐ́νοιν orobínoin		ὀροβῐ́νοις orobínois	ὀροβῐ́ναις orobínais	ὀροβῐ́νοις orobínois
Accusative		ὀρόβῐνον oróbinon	ὀροβῐ́νην orobínēn	ὀρόβῐνον oróbinon		ὀροβῐ́νω orobínō	ὀροβῐ́νᾱ orobínā	ὀροβῐ́νω orobínō		ὀροβῐ́νους orobínous	ὀροβῐ́νᾱς orobínās	ὀρόβῐνᾰ oróbina
Vocative		ὀρόβῐνε oróbine	ὀροβῐ́νη orobínē	ὀρόβῐνον oróbinon		ὀροβῐ́νω orobínō	ὀροβῐ́νᾱ orobínā	ὀροβῐ́νω orobínō		ὀρόβῐνοι oróbinoi	ὀρόβῐναι oróbinai	ὀρόβῐνᾰ oróbina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὀροβῐ́νως orobínōs				ὀροβῐνώτερος orobinṓteros				ὀροβῐνώτᾰτος orobinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ὀρόβινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὀρόβινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette