ὑποβοηθούμενος

See also: υποβοηθούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.bo.ɛː.tʰǔː.me.nos/ → /y.po.βo.iˈθu.me.nos/ → /i.po.vo.iˈθu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.bo.ɛː.tʰǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.bo.e̝ˈtʰu.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.βo.iˈθu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.vo.iˈθu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.vo.iˈθu.me.nos/

Participle

ῠ̔ποβοηθούμενος • (hupoboēthoúmenos) m (feminine ῠ̔ποβοηθουμένη, neuter ῠ̔ποβοηθούμενον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of ῠ̔ποβοηθῶ (hupoboēthô) contracted form of ῠ̔ποβοηθέω (hupoboēthéō)

Inflection

First and second declension of ῠ̔ποβοηθούμενος; ῠ̔ποβοηθουμένη; ῠ̔ποβοηθούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῠ̔ποβοηθούμενος hupoboēthoúmenos	ῠ̔ποβοηθουμένη hupoboēthouménē	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon		ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hupoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō		ῠ̔ποβοηθούμενοι hupoboēthoúmenoi	ῠ̔ποβοηθούμεναι hupoboēthoúmenai	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hupoboēthoúmena
Genitive		ῠ̔ποβοηθουμένου hupoboēthouménou	ῠ̔ποβοηθουμένης hupoboēthouménēs	ῠ̔ποβοηθουμένου hupoboēthouménou		ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμέναιν hupoboēthouménain	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin		ῠ̔ποβοηθουμένων hupoboēthouménōn	ῠ̔ποβοηθουμένων hupoboēthouménōn	ῠ̔ποβοηθουμένων hupoboēthouménōn
Dative		ῠ̔ποβοηθουμένῳ hupoboēthouménōi	ῠ̔ποβοηθουμένῃ hupoboēthouménēi	ῠ̔ποβοηθουμένῳ hupoboēthouménōi		ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin	ῠ̔ποβοηθουμέναιν hupoboēthouménain	ῠ̔ποβοηθουμένοιν hupoboēthouménoin		ῠ̔ποβοηθουμένοις hupoboēthouménois	ῠ̔ποβοηθουμέναις hupoboēthouménais	ῠ̔ποβοηθουμένοις hupoboēthouménois
Accusative		ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon	ῠ̔ποβοηθουμένην hupoboēthouménēn	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon		ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hupoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō		ῠ̔ποβοηθουμένους hupoboēthouménous	ῠ̔ποβοηθουμένᾱς hupoboēthouménās	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hupoboēthoúmena
Vocative		ῠ̔ποβοηθούμενε hupoboēthoúmene	ῠ̔ποβοηθουμένη hupoboēthouménē	ῠ̔ποβοηθούμενον hupoboēthoúmenon		ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō	ῠ̔ποβοηθουμένᾱ hupoboēthouménā	ῠ̔ποβοηθουμένω hupoboēthouménō		ῠ̔ποβοηθούμενοι hupoboēthoúmenoi	ῠ̔ποβοηθούμεναι hupoboēthoúmenai	ῠ̔ποβοηθούμενᾰ hupoboēthoúmena
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.