ὑπογείοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.ɡěː.oi̯s/ → /y.poˈʝi.ys/ → /i.poˈʝi.is/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.ɡěː.oi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈɡi.ys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈʝi.ys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈʝi.ys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈʝi.is/

Adjective

ῠ̔πογείοις • (hupogeíois)

1. masculine dative plural of ὑπόγειος (hupógeios)
2. feminine dative plural of ὑπόγειος (hupógeios)
3. neuter dative plural of ὑπόγειος (hupógeios)

Noun

ὑπογείοις • (hupogeíois) n

1. dative plural of ὑπόγειον (hupógeion)