ὑποδήματε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.dɛ̌ː.ma.te/ → /y.poˈði.ma.te/ → /i.poˈði.ma.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.dɛ̌ː.ma.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈde̝.ma.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈði.ma.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈði.ma.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈði.ma.te/

Noun

ῠ̔ποδήμᾰτε • (hupodḗmate) n

1. nominative/accusative/vocative dual of ῠ̔πόδημᾰ (hupódēma)