ὑπολειπόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.leː.pó.me.nos/ → /y.po.liˈpo.me.nos/ → /i.po.liˈpo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.leː.pó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.liˈpo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.liˈpo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.liˈpo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.liˈpo.me.nos/

Participle

ὑπολειπόμενος • (hupoleipómenos) m (feminine ὑπολειπομένη, neuter ὑπολειπόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ὑπολείπω (hupoleípō)

Declension

First and second declension of ὑπολειπόμενος; ὑπολειπομένη; ὑπολειπόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὑπολειπόμενος hupoleipómenos	ὑπολειπομένη hupoleipoménē	ὑπολειπόμενον hupoleipómenon		ὑπολειπομένω hupoleipoménō	ὑπολειπομένᾱ hupoleipoménā	ὑπολειπομένω hupoleipoménō		ὑπολειπόμενοι hupoleipómenoi	ὑπολειπόμεναι hupoleipómenai	ὑπολειπόμενᾰ hupoleipómena
Genitive		ὑπολειπομένου hupoleipoménou	ὑπολειπομένης hupoleipoménēs	ὑπολειπομένου hupoleipoménou		ὑπολειπομένοιν hupoleipoménoin	ὑπολειπομέναιν hupoleipoménain	ὑπολειπομένοιν hupoleipoménoin		ὑπολειπομένων hupoleipoménōn	ὑπολειπομένων hupoleipoménōn	ὑπολειπομένων hupoleipoménōn
Dative		ὑπολειπομένῳ hupoleipoménōi	ὑπολειπομένῃ hupoleipoménēi	ὑπολειπομένῳ hupoleipoménōi		ὑπολειπομένοιν hupoleipoménoin	ὑπολειπομέναιν hupoleipoménain	ὑπολειπομένοιν hupoleipoménoin		ὑπολειπομένοις hupoleipoménois	ὑπολειπομέναις hupoleipoménais	ὑπολειπομένοις hupoleipoménois
Accusative		ὑπολειπόμενον hupoleipómenon	ὑπολειπομένην hupoleipoménēn	ὑπολειπόμενον hupoleipómenon		ὑπολειπομένω hupoleipoménō	ὑπολειπομένᾱ hupoleipoménā	ὑπολειπομένω hupoleipoménō		ὑπολειπομένους hupoleipoménous	ὑπολειπομένᾱς hupoleipoménās	ὑπολειπόμενᾰ hupoleipómena
Vocative		ὑπολειπόμενε hupoleipómene	ὑπολειπομένη hupoleipoménē	ὑπολειπόμενον hupoleipómenon		ὑπολειπομένω hupoleipoménō	ὑπολειπομένᾱ hupoleipoménā	ὑπολειπομένω hupoleipoménō		ὑπολειπόμενοι hupoleipómenoi	ὑπολειπόμεναι hupoleipómenai	ὑπολειπόμενᾰ hupoleipómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὑπολειπομένως hupoleipoménōs				ὑπολειπομενώτερος hupoleipomenṓteros				ὑπολειπομενώτᾰτος hupoleipomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.