सुरति

See also: स्रोत and सूरत

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• সুৰতি (Assamese script)
• ᬲᬸᬭᬢᬶ (Balinese script)
• সুরতি (Bengali script)
• 𑰭𑰲𑰨𑰝𑰰 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑀼𑀭𑀢𑀺 (Brahmi script)
• သုရတိ (Burmese script)
• સુરતિ (Gujarati script)
• ਸੁਰਤਿ (Gurmukhi script)
• 𑌸𑍁𑌰𑌤𑌿 (Grantha script)
• ꦱꦸꦫꦠꦶ (Javanese script)
• 𑂮𑂳𑂩𑂞𑂱 (Kaithi script)
• ಸುರತಿ (Kannada script)
• សុរតិ (Khmer script)
• ສຸຣຕິ (Lao script)
• സുരതി (Malayalam script)
• ᠰᡠᡵᠠᢠᡳ (Manchu script)
• 𑘭𑘳𑘨𑘝𑘱 (Modi script)
• ᠰᠤᠷᠠᢐᠢ (Mongolian script)
• 𑧍𑧔𑧈𑦽𑧒 (Nandinagari script)
• 𑐳𑐸𑐬𑐟𑐶 (Newa script)
• ସୁରତି (Odia script)
• ꢱꢸꢬꢡꢶ (Saurashtra script)
• 𑆱𑆶𑆫𑆠𑆴 (Sharada script)
• 𑖭𑖲𑖨𑖝𑖰 (Siddham script)
• සුරති (Sinhalese script)
• 𑪁𑩒𑩼𑩫𑩑 (Soyombo script)
• 𑚨𑚰𑚤𑚙𑚮 (Takri script)
• ஸுரதி (Tamil script)
• సురతి (Telugu script)
• สุรติ (Thai script)
• སུ་ར་ཏི (Tibetan script)
• 𑒮𑒳𑒩𑒞𑒱 (Tirhuta script)
• 𑨰𑨃𑨫𑨙𑨁 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the noun सुर (sura).

Verb

सुरति • (surati) third-singular indicative (class 6, type P, root सुर्)

1. to rule, possess supreme or superhuman power (Dhātup. XXVIII, 50)
2. to shine (ib.)

Conjugation

Present: सुरति (surati), सुरते (surate)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	सुरति surati	सुरतः surataḥ	सुरन्ति suranti	सुरते surate	सुरेते surete	सुरन्ते surante
Second	सुरसि surasi	सुरथः surathaḥ	सुरथ suratha	सुरसे surase	सुरेथे surethe	सुरध्वे suradhve
First	सुरामि surāmi	सुरावः surāvaḥ	सुरामः / सुरामसि¹ surāmaḥ / surāmasi¹	सुरे sure	सुरावहे surāvahe	सुरामहे surāmahe
Imperative
Third	सुरतु suratu	सुरताम् suratām	सुरन्तु surantu	सुरताम् suratām	सुरेताम् suretām	सुरन्ताम् surantām
Second	सुर sura	सुरतम् suratam	सुरत surata	सुरस्व surasva	सुरेथाम् surethām	सुरध्वम् suradhvam
First	सुराणि surāṇi	सुराव surāva	सुराम surāma	सुरै surai	सुरावहै surāvahai	सुरामहै surāmahai
Optative/Potential
Third	सुरेत् suret	सुरेताम् suretām	सुरेयुः sureyuḥ	सुरेत sureta	सुरेयाताम् sureyātām	सुरेरन् sureran
Second	सुरेः sureḥ	सुरेतम् suretam	सुरेत sureta	सुरेथाः surethāḥ	सुरेयाथाम् sureyāthām	सुरेध्वम् suredhvam
First	सुरेयम् sureyam	सुरेव sureva	सुरेम surema	सुरेय sureya	सुरेवहि surevahi	सुरेमहि suremahi
Subjunctive
Third	सुरात् / सुराति surāt / surāti	सुरातः surātaḥ	सुरान् surān	सुराते / सुरातै surāte / surātai	सुरैते suraite	सुरन्त / सुरान्तै suranta / surāntai
Second	सुराः / सुरासि surāḥ / surāsi	सुराथः surāthaḥ	सुराथ surātha	सुरासे / सुरासै surāse / surāsai	सुरैथे suraithe	सुराध्वै surādhvai
First	सुराणि surāṇi	सुराव surāva	सुराम surāma	सुरै surai	सुरावहै surāvahai	सुरामहै surāmahai
Participles
	सुरत् surat			सुरमाण suramāṇa
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Vedic

Imperfect: असुरत् (asurat), असुरत (asurata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	असुरत् asurat	असुरताम् asuratām	असुरन् asuran	असुरत asurata	असुरेताम् asuretām	असुरन्त asuranta
Second	असुरः asuraḥ	असुरतम् asuratam	असुरत asurata	असुरथाः asurathāḥ	असुरेथाम् asurethām	असुरध्वम् asuradhvam
First	असुरम् asuram	असुराव asurāva	असुराम asurāma	असुरे asure	असुरावहि asurāvahi	असुरामहि asurāmahi

References

• Monier Williams (1899) “सुर्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1234, column 2.