-πουλος

Greek

Etymology

Borrowed from Latin pullus (“offspring”).

Pronunciation

• IPA^(key): /.pu.los/

Suffix

-πουλος • (-poulos)

1. (in neuter and feminine gender) denoting kinship (of a son or daughter to a father)
   1. forms diminutives

Declension

masculine

Declension of -πουλος

	singular	plural
nominative	-πουλος •	-πουλοι •
genitive	-πούλου •	-πούλων •
accusative	-πουλο •	-πούλους •
vocative	-πουλε •	-πουλοι •

feminine

Declension of -πουλος

	singular	plural
nominative	-πούλα •	-πούλες •
genitive	-πούλας •	—
accusative	-πούλα •	-πούλες •
vocative	-πούλα •	-πούλες •

neuter

Declension of -πουλος

	singular	plural
nominative	-πουλο •	-πουλα •
genitive	-πουλου •	-πουλων •
accusative	-πουλο •	-πουλα •
vocative	-πουλο •	-πουλα •

Derived terms

• βλαχοπούλα (vlachopoúla)
• βλαχόπουλο (vlachópoulo)
• γυφτόπουλο (gyftópoulo)
• μαστορόπουλο (mastorópoulo)
• νησιωτοπούλα (nisiotopoúla)
• νησιωτόπουλο (nisiotópoulo)
• παπαδοπούλα (papadopoúla)
• χωριατοπούλα (choriatopoúla)
• χωριατόπουλο (choriatópoulo)

Related terms

• -όπουλος (-ópoulos)

Greek terms suffixed with -πουλος