φαέθων

See also: Φαέθων

Ancient Greek

Etymology

Present active participle of φᾰέθω (phaéthō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰa.é.tʰɔːn/ → /ɸaˈe.θon/ → /faˈe.θon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰa.é.tʰɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰaˈe.tʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸaˈe.θon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /faˈe.θon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /faˈe.θon/

Participle

φᾰέθων • (phaéthōn) m (feminine φᾰέθουσᾰ, neuter φᾰ́εθον); first/third declension

1. shining, radiant

Declension

First and third declension of φᾰέθων; φᾰέθουσᾰ; φᾰέθον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φᾰέθων phaéthōn	φᾰέθουσᾰ phaéthousa	φᾰέθον phaéthon		φᾰέθοντε phaéthonte	φᾰεθούσᾱ phaethoúsā	φᾰέθοντε phaéthonte		φᾰέθοντες phaéthontes	φᾰέθουσαι phaéthousai	φᾰέθοντᾰ phaéthonta
Genitive		φᾰέθοντος phaéthontos	φᾰεθούσης phaethoúsēs	φᾰέθοντος phaéthontos		φᾰεθόντοιν phaethóntoin	φᾰεθούσαιν phaethoúsain	φᾰεθόντοιν phaethóntoin		φᾰεθόντων phaethóntōn	φᾰεθουσῶν phaethousôn	φᾰεθόντων phaethóntōn
Dative		φᾰέθοντῐ phaéthonti	φᾰεθούσῃ phaethoúsēi	φᾰέθοντῐ phaéthonti		φᾰεθόντοιν phaethóntoin	φᾰεθούσαιν phaethoúsain	φᾰεθόντοιν phaethóntoin		φᾰέθουσῐ / φᾰέθουσῐν phaéthousi(n)	φᾰεθούσαις phaethoúsais	φᾰέθουσῐ / φᾰέθουσῐν phaéthousi(n)
Accusative		φᾰέθοντᾰ phaéthonta	φᾰέθουσᾰν phaéthousan	φᾰέθον phaéthon		φᾰέθοντε phaéthonte	φᾰεθούσᾱ phaethoúsā	φᾰέθοντε phaéthonte		φᾰέθοντᾰς phaéthontas	φᾰεθούσᾱς phaethoúsās	φᾰέθοντᾰ phaéthonta
Vocative		φᾰέθων phaéthōn	φᾰέθουσᾰ phaéthousa	φᾰέθον phaéthon		φᾰέθοντε phaéthonte	φᾰεθούσᾱ phaethoúsā	φᾰέθοντε phaéthonte		φᾰέθοντες phaéthontes	φᾰέθουσαι phaéthousai	φᾰέθοντᾰ phaéthonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φᾰεθόντως phaethóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.