εκτελέστρια

Greek

Etymology

From εκτελώ (ekteló, “to execute”), calque of French exécutrice. First attested 1892.

Noun

εκτελέστρια • (ekteléstria) f (plural εκτελέστριες, masculine εκτελεστής)

1. executor (person who carries out some task)
2. (law) executrix (someone appointed by a testator to administer a will)
3. (figuratively) assassin, murderer

Declension

Declension of εκτελέστρια

	singular	plural
nominative	εκτελέστρια •	εκτελέστριες •
genitive	εκτελέστριας •	εκτελεστριών •
accusative	εκτελέστρια •	εκτελέστριες •
vocative	εκτελέστρια •	εκτελέστριες •

Related terms

• εκτέλεση f (ektélesi, “execution, performance”)
• εκτελεστικός (ektelestikós, “executive”)

See also

• δήμιος m (dímios, “executioner”)