χάλκειος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰál.keː.os/ → /ˈxal.ci.os/ → /ˈxal.ci.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰál.keː.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰal.ki.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈxal.ci.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈxal.ci.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈxal.ci.os/

Adjective

χάλκειος • (khálkeios) m (feminine χαλκείη, neuter χάλκειον); first/second declension

1. Epic form of χάλκεος (khálkeos)

Inflection

First and second declension of χάλκειος; χαλκείη; χάλκειον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χάλκειος khálkeios	χαλκείη khalkeíē	χάλκειον khálkeion		χαλκείω khalkeíō	χαλκείᾱ khalkeíā	χαλκείω khalkeíō		χάλκειοι khálkeioi	χάλκειαι khálkeiai	χάλκειᾰ khálkeia
Genitive		χαλκείου khalkeíou	χαλκείης khalkeíēs	χαλκείου khalkeíou		χαλκείοιν khalkeíoin	χαλκείαιν khalkeíain	χαλκείοιν khalkeíoin		χαλκείων khalkeíōn	χαλκείων khalkeíōn	χαλκείων khalkeíōn
Dative		χαλκείῳ khalkeíōi	χαλκείῃ khalkeíēi	χαλκείῳ khalkeíōi		χαλκείοιν khalkeíoin	χαλκείαιν khalkeíain	χαλκείοιν khalkeíoin		χαλκείοις khalkeíois	χαλκείαις khalkeíais	χαλκείοις khalkeíois
Accusative		χάλκειον khálkeion	χαλκείην khalkeíēn	χάλκειον khálkeion		χαλκείω khalkeíō	χαλκείᾱ khalkeíā	χαλκείω khalkeíō		χαλκείους khalkeíous	χαλκείᾱς khalkeíās	χάλκειᾰ khálkeia
Vocative		χάλκειε khálkeie	χαλκείη khalkeíē	χάλκειον khálkeion		χαλκείω khalkeíō	χαλκείᾱ khalkeíā	χαλκείω khalkeíō		χάλκειοι khálkeioi	χάλκειαι khálkeiai	χάλκειᾰ khálkeia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χαλκείως khalkeíōs				χαλκειότερος khalkeióteros				χαλκειότᾰτος khalkeiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.