constituens
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of cōnstituō.
Participle
[edit]cōnstituēns (genitive cōnstituentis); third-declension one-termination participle
- setting up, establishing
- deciding, resolving to do something
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnstituēns | cōnstituentēs | cōnstituentia | ||
Genitive | cōnstituentis | cōnstituentium | |||
Dative | cōnstituentī | cōnstituentibus | |||
Accusative | cōnstituentem | cōnstituēns | cōnstituentēs cōnstituentīs |
cōnstituentia | |
Ablative | cōnstituente cōnstituentī1 |
cōnstituentibus | |||
Vocative | cōnstituēns | cōnstituentēs | cōnstituentia |
1When used purely as an adjective.