dünür
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish دوكور (düŋür), from Proto-Turkic *düŋür (“a relative by marriage”). Cognate with Old Uyghur dwyngwr (tüŋür), Karakhanid تُنكُرْ (tüŋür).
Pronunciation
Noun
dünür (definite accusative dünürü, plural dünürler)