تنكر

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic

[edit]
Root
ن ك ر (n k r)
6 terms

Verb

[edit]

تَنَكَّرَ (tanakkara) V (non-past يَتَنَكَّرُ (yatanakkaru), verbal noun تَنَكُّر (tanakkur))

  1. to dress up, to disguise oneself
  2. to shut oneself off, to behave dismissingly [with لِ (li)]

Conjugation

[edit]

Further reading

[edit]
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (2020) “تنكر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 6th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, →ISBN, page 941b

South Levantine Arabic

[edit]
Root
ن ك ر
2 terms

Etymology

[edit]

From Arabic تَنَكَّرَ (tanakkara).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /tnak.kar/, [ɪtˈnak.kar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

[edit]

تنكّر (tnakkar) V (present بتنكّر (bitnakkar))

  1. (intransitive) to disguise oneself, to dress up (in a costume, etc.)

Conjugation

[edit]
    Conjugation of تنكّر (tnakkar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تنكّرت (tnakkart) تنكّرت (tnakkart) تنكّر (tnakkar) تنكّرنا (tnakkarna) تنكّرتو (tnakkartu) تنكّرو (tnakkaru)
f تنكّرتي (tnakkarti) تنكّرت (tnakkarat)
present m بتنكّر (batnakkar) بتتنكّر (btitnakkar) بتنكّر (bitnakkar) منتنكّر (mnitnakkar) بتتنكّرو (btitnakkaru) بتنكّرو (bitnakkaru)
f بتتنكّري (btitnakkari) بتتنكّر (btitnakkar)
subjunctive m اتنكّر (atnakkar) تتنكّر (titnakkar) يتنكّر (yitnakkar) نتنكّر (nitnakkar) تتنكّرو (titnakkaru) يتنكّرو (yitnakkaru)
f تتنكّري (titnakkari) تتنكّر (titnakkar)
imperative m تنكّر (tnakkar) تنكّرو (tnakkaru)
f تنكّري (tnakkari)