derivatio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Hans-Friedrich Tamke (talk | contribs) as of 23:02, 16 December 2021.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From dērīvāre +‎ -tiō.

Pronunciation

Noun

dērīvātiō f (genitive dērīvātiōnis); third declension

  1. diversion, deviation
  2. derivation, etymology
    • 380 BCE, Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Aeneidem commentarii, Book XI, line LXV :
      Vīmine quernō sunt aliquae dūrae dērīvātiōnēs; tamen eīs sīc ūtimur ut 'quernum vīmen', item 'colurnum verū', ut "pinguiaque in veribus torrēbimus exta colurnīs", 'fīculnum lignum', ut Horātius "ōlim truncus eram fīculnus, inūtile lignum", item 'aprūgnum callum'.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dērīvātiō dērīvātiōnēs
Genitive dērīvātiōnis dērīvātiōnum
Dative dērīvātiōnī dērīvātiōnibus
Accusative dērīvātiōnem dērīvātiōnēs
Ablative dērīvātiōne dērīvātiōnibus
Vocative dērīvātiō dērīvātiōnēs

Descendants

References

  • derivatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • derivatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • derivatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.