indicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἰνδικός (indikós), from Ἰνδία (Indía).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈin.di.kus/, [ˈɪn̪d̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.di.kus/, [ˈin̪d̪ikus]
Adjective
indicus (feminine indica, neuter indicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indicus | indica | indicum | indicī | indicae | indica | |
Genitive | indicī | indicae | indicī | indicōrum | indicārum | indicōrum | |
Dative | indicō | indicō | indicīs | ||||
Accusative | indicum | indicam | indicum | indicōs | indicās | indica | |
Ablative | indicō | indicā | indicō | indicīs | |||
Vocative | indice | indica | indicum | indicī | indicae | indica |
Descendants
References
- indicus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)