verim

See also: věřím and верим

Serbo-Croatian

Verb

verim (Cyrillic spelling верим)

1. first-person singular present of veriti

---

Turkish

Etymology 1

From ver- + -im.

Pronunciation

• IPA^(key): /ve.ɾim/

Noun

verim (definite accusative verimi, plural verimler)

1. yield, return

Derived terms

• verimli
  • verimlilik
• verimsiz
  • verimsizlik

Declension

Inflection
Nominative	verim
Definite accusative	verimi
	Singular	Plural
Nominative	verim	verimler
Definite accusative	verimi	verimleri
Dative	verime	verimlere
Locative	verimde	verimlerde
Ablative	verimden	verimlerden
Genitive	verimin	verimlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular verimim verimlerim 2nd singular verimin verimlerin 3rd singular verimi verimleri 1st plural verimimiz verimlerimiz 2nd plural veriminiz verimleriniz 3rd plural verimleri verimleri Definite accusative Singular Plural 1st singular verimimi verimlerimi 2nd singular verimini verimlerini 3rd singular verimini verimlerini 1st plural verimimizi verimlerimizi 2nd plural veriminizi verimlerinizi 3rd plural verimlerini verimlerini Dative Singular Plural 1st singular verimime verimlerime 2nd singular verimine verimlerine 3rd singular verimine verimlerine 1st plural verimimize verimlerimize 2nd plural veriminize verimlerinize 3rd plural verimlerine verimlerine Locative Singular Plural 1st singular verimimde verimlerimde 2nd singular veriminde verimlerinde 3rd singular veriminde verimlerinde 1st plural verimimizde verimlerimizde 2nd plural veriminizde verimlerinizde 3rd plural verimlerinde verimlerinde Ablative Singular Plural 1st singular verimimden verimlerimden 2nd singular veriminden verimlerinden 3rd singular veriminden verimlerinden 1st plural verimimizden verimlerimizden 2nd plural veriminizden verimlerinizden 3rd plural verimlerinden verimlerinden Genitive Singular Plural 1st singular verimimin verimlerimin 2nd singular veriminin verimlerinin 3rd singular veriminin verimlerinin 1st plural verimimizin verimlerimizin 2nd plural veriminizin verimlerinizin 3rd plural verimlerinin verimlerinin

Etymology 2

Noun

verim

1. first-person singular simple present possessive of veri (“data”)

---

Volapük

Noun

verim

1. absolutism
2. truism