denticulatus
Latin
Etymology
From denticulus (“small tooth”) + -ātus, from dēns (“tooth”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /den.ti.kuˈlaː.tus/, [d̪ɛn̪t̪ɪkʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /den.ti.kuˈla.tus/, [d̪en̪t̪ikuˈläːt̪us]
Audio (Classical): (file)
Adjective
denticulātus (feminine denticulāta, neuter denticulātum); first/second-declension adjective
- denticulate; furnished with small teeth
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | denticulātus | denticulāta | denticulātum | denticulātī | denticulātae | denticulāta | |
Genitive | denticulātī | denticulātae | denticulātī | denticulātōrum | denticulātārum | denticulātōrum | |
Dative | denticulātō | denticulātō | denticulātīs | ||||
Accusative | denticulātum | denticulātam | denticulātum | denticulātōs | denticulātās | denticulāta | |
Ablative | denticulātō | denticulātā | denticulātō | denticulātīs | |||
Vocative | denticulāte | denticulāta | denticulātum | denticulātī | denticulātae | denticulāta |
Related terms
Descendants
- English: denticulate
References
- “denticulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- denticulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.