eklektinen

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by SurjectionBot (talk | contribs) as of 10:36, 16 April 2022.
Jump to navigation Jump to search

Finnish

Etymology

Internationalism (see French éclectique), ultimately from Ancient Greek ἐκλεκτικός (eklektikós) and adapted with the adjectival suffix +‎ -inen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈeklektinen/, [ˈe̞kle̞kˌt̪ine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification(key): ek‧lek‧ti‧nen

Adjective

eklektinen

  1. eclectic

Declension

Inflection of eklektinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative eklektinen eklektiset
genitive eklektisen eklektisten
eklektisien
partitive eklektistä eklektisiä
illative eklektiseen eklektisiin
singular plural
nominative eklektinen eklektiset
accusative nom. eklektinen eklektiset
gen. eklektisen
genitive eklektisen eklektisten
eklektisien
partitive eklektistä eklektisiä
inessive eklektisessä eklektisissä
elative eklektisestä eklektisistä
illative eklektiseen eklektisiin
adessive eklektisellä eklektisillä
ablative eklektiseltä eklektisiltä
allative eklektiselle eklektisille
essive eklektisenä eklektisinä
translative eklektiseksi eklektisiksi
abessive eklektisettä eklektisittä
instructive eklektisin
comitative eklektisine
Possessive forms of eklektinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.

Derived terms