dülger
See also: dülgər
Turkish
Etymology
From Classical Persian درگر (durgar).
Noun
dülger (definite accusative dülgeri, plural dülgerler)
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | dülger | |
Definite accusative | dülgeri | |
Singular | Plural | |
Nominative | dülger | dülgerler |
Definite accusative | dülgeri | dülgerleri |
Dative | dülgere | dülgerlere |
Locative | dülgerde | dülgerlerde |
Ablative | dülgerden | dülgerlerden |
Genitive | dülgerin | dülgerlerin |