tlen

See also: -tlen, and тлен

Classical Nahuatl

Pronoun

tlen

1. Alternative spelling of tlein

---

Eastern Huasteca Nahuatl

Etymology

Cognate to Classical Nahuatl tlein

Adverb

tlen

1. what

Conjunction

tlen

1. that

---

Polish

Chemical element
O
Previous: azot (N)
Next: fluor (F)

Etymology

Coined by Jan Oczapowski before 1851, from tleć, tlić się (“to smoulder”). Displaced earlier kwasoród.

Noun

tlen m inan

1. oxygen

Declension

Declension of tlen

	singular
nominative	tlen
genitive	tlenu
dative	tlenowi
accusative	tlen
instrumental	tlenem
locative	tlenie
vocative	tlenie

Derived terms

adjective

• beztlenowy
• tlenkowy
• tlenowy

 

adverb

• beztlenowo

 

nouns

• antyutleniacz
• beztlenowiec
• tlenek

 

verbs

• dotlenić
• utlenić

 

Further reading

• tlen in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tlen in Polish dictionaries at PWN