tlen

See also: -tlen and тлен

Classical Nahuatl

Pronoun

tlen

1. Alternative spelling of tlein

Eastern Huasteca Nahuatl

Etymology

Cognate to Classical Nahuatl tlein

Adverb

tlen

1. what

Conjunction

tlen

1. that

Polish

Chemical element
O
Previous: azot (N)
Next: fluor (F)

Etymology

Coined by Polish physician Jan Oczapowski from tleć, tlić się (“to smoulder”) +‎ -en. Displaced kwasoród.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtlɛn/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɛn
• Syllabification: tlen

Noun

tlen m inan

1. oxygen

Declension

Declension of tlen

	singular
nominative	tlen
genitive	tlenu
dative	tlenowi
accusative	tlen
instrumental	tlenem
locative	tlenie
vocative	tlenie

Derived terms

adjective

• beztlenowy
• tlenkowy
• tlenowy

 

adverb

• beztlenowo

 

nouns

• antyutleniacz
• beztlenowiec
• tlenek

 

verbs

• dotlenić
• utlenić

 

Further reading

• tlen in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tlen in Polish dictionaries at PWN