rtęć

Polish

Chemical element
Hg
Previous: złoto (Au)
Next: tal (Tl)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rьtǫtь. Cognate to Czech rtuť and Russian ртуть (rtutʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /rtɛɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕ
• Syllabification: rtęć

Noun

rtęć f

1. mercury, quicksilver

   Synonym: żywe srebro

Declension

Declension of rtęć

	singular
nominative	rtęć
genitive	rtęci
dative	rtęci
accusative	rtęć
instrumental	rtęcią
locative	rtęci
vocative	rtęci

Derived terms

adjectives

• bezrtęciowy
• rtęciawy
• rtęciowy

 

nouns

• rtęcica
• rtęciówka

 

Further reading

• rtęć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rtęć in Polish dictionaries at PWN