կեղել

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:21, 11 July 2022.
Jump to navigation Jump to search

Armenian

Etymology

From Old Armenian կեղել (kełel), infinitive of կեղեմ (kełem); see it for more.

Pronunciation

Verb

կեղել (keġel)

  1. (archaic) Synonym of կեղեքել (keġekʻel)

Declension

Conjugation

declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative կեղել (keġel)
dative կեղելու (keġelu)
ablative կեղելուց (keġelucʻ)
instrumental կեղելով (keġelov)
locative կեղելում (keġelum)
definite forms
nominative կեղելը/կեղելն (keġelə/keġeln)
dative կեղելուն (keġelun)
1st person possessive forms (my)
nominative կեղելս (keġels)
dative կեղելուս (keġelus)
ablative կեղելուցս (keġelucʻs)
instrumental կեղելովս (keġelovs)
locative կեղելումս (keġelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կեղելդ (keġeld)
dative կեղելուդ (keġelud)
ablative կեղելուցդ (keġelucʻd)
instrumental կեղելովդ (keġelovd)
locative կեղելումդ (keġelumd)

References


Old Armenian

Verb

կեղել (kełel)

  1. infinitive of կեղեմ (kełem)

Declension