ιώδιο

Greek

Etymology

Learned borrowing from French iode, neologism from Ancient Greek ἰοειδής (ioeidḗs, “violet”); orthography by analogy to ιώδης (iódis).

Noun

ιώδιο • (iódio) n (uncountable)

1. (chemistry, medicine) iodine
2. (medicine) tincture of iodine

Declension

  ιώδιο

case     \     number	singular
nominative	ιώδιο •
genitive	ιωδίου •
accusative	ιώδιο •
vocative	ιώδιο •

Coordinate terms

• Appendix:Greek names for chemical elements

Derived terms

• ιωδίδιο n (iodídio, “iodide”)
• ιωδιούχος (iodioúchos, “iodoride”, adjective)
• υποϊωδιώδης (ypoïodiódis, “hypoiodite”, adjective)
• ιωδιώδης (iodiódis, “iodite”, adjective)
• ιωδικός (iodikós, “iodate”, adjective)
• υπεριωδικός (yperiodikós, “periodate”, adjective)
• μεταϋπεριωδικός (metaÿperiodikós, “metaperiodate”, adjective)
• ορθοϋπεριωδικός (orthoÿperiodikós, “orthoperiodate”, adjective)
• ιωδίωση f (iodíosi, “iodination”)
• ιωδισμός m (iodismós, “iodism”)

 

Further reading

• ιώδιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• ιώδιο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el